Oorspronkelijk staat hier een pakhuis, vermoedelijk omstreeks 1620 gebouwd voor Gijsbert Jansz Cloeck.

In 1647 is het van Goris van Waert c.s. en Aris E. Snoeck (zie Keizersgracht 37).

In 1742 wordt het door de familie Verpoorten - Pers verkocht aan de makelaar Willem van Heijningen, 'daer De Pellegrom in de gevel staet'.

Van Heijningen heeft het blijkbaar mede ter bewoning voor zich verbouwd, zoals op de afbeelding in het grachtenboek te zien is.

Het heeft een 5,98 m. brede ingezwenkte halsgevel met aanzetstukken en getoogd fronton, twee ronde zolderlichten en een platte stoep met vier afsluitpaaltjes.

In de loop van de 19de eeuw is het geheel tot woonhuis verbouwd met een rechte lijst. In 1894 wordt het een school op Gereformeerde grondslag en in 1898 worden er aan de achterzijde klaslokalen bijgebouwd. In 1902 wordt het gebouw met een verdieping verhoogd, waarbij alle verdiepingen klaslokaal hoge plafonds krijgen. De gevel is afgedekt met een simpele horizontale bemetseling met vier pinakels. Tegen de eerste verdieping heeft het een balkon.

Later wordt er door de gereformeerde gemeente ook een MULO ingericht.